Page 22 - Demo

22 Kouwe DrukteMijn Elfstedentocht 4 januari 1997eel voorbereidingen waren er niet geweest; binnen veertien dagen vorst was de tocht al een feit. Ik had deze winter dus niet veel op natuurijs geschaatst.Roel, mijn helaas niet schaatsende partner, had zelfs zijn speciale oliebollen gebakken, met veel appel en rozijnen. Zoon Boris en ik gingen met de trein naar Leeuwarden, inschrijven en naar het ons onbekende gastgezin. De erwtensoep stond al voor ons klaar! Wat een hartelijk gezinnetje: vader, moeder en zoontje Tim. Lang zou de nacht niet worden, de dag des te langer! Om vier uur liep de wekker af, ik was al wakker. Ik had al schaatsers achter het huis over de Dokkumer Ee naar de start horen schaatsen. Dit laatste veronderstelde ik, want waar zouden ze anders heen gaan? Ik hoorde ook dat het enorm waaide, dat zou wat worden.De startVan mijn gastvrouw kreeg ik thee, essentieel om de muesli naar binnen te krijgen. Ik had het gevoel dat het zonder deze thee in mijn strot zou blijven hangen. Ik maakte de sinaasappels schoon en stopte die in een plastic zakje in de ene zak voorop mijn speciale schaatstrui en de zak oliebollen in de andere. De gastvrouw was zo lief om me naar de start te brengen. Eenmaal in de fameuze kooi kwam ik oude bekenden tegen van de ijsbaan in Den Haag. Het was een eind lopen naar de start waar hoge banken op het ijs stonden en al veel schoenen lagen. Niet de hoezen vergeten eerst om de benen te doen, alvorens de schaatsen aan te trekken, zei ik tegen mezelf. Om half zeven reed ik weg.Mijn hoofdlamp was een wonder: een lichtstraal van zeker 25 meter voor me. Ik kreeg een groepje om me heen. %u201cGoud, die lamp van jou,%u201d verzekerde een aanhanger me en gezellig was het ook. We vlogen over het prachtige ijs met wind mee. Er stonden vaak tractoren langs het ijs om bij te lichten. Dat was nou wat me de hele dag opviel: de Friezen willen allemaal dolgraag dat je het haalt!Zo vlogen we door Sneek, IJlst, Sloten. Bij iedere stempelpost vroeg ik om de tijd erbij te zetten. Er stonden vrouwen met warme thee, dat was aardig. Intussen voelde ik dat ik koude tenen begon te krijgen. Zou dat weer overgaan?Plasje plegenOveral langs de route zag je mannen langs de kant staan in de zo typerende mannenhouding. Hoe moet ik dat doen als vrouw? Geen wc te zien. Ik voelde dat de tenen wel erg pijn gingen doen en kon de pijn niet blijven negeren. In Bolsward toch maar naar een EHBO gaan. Daar werden de tenen eerst handmatig ontdooid, daarna onder een rode lamp gezet. Ik kreeg bouillon en kwam helemaal bij. Ik hoorde dat Angenent eerste was geworden. Wel 45 minuten heb ik er gezeten en kon comfortabel op schoenen naar de wc.Op naar Harlingen, beurtelings stukken wind mee en wind tegen. Ik dacht steeds aan koffie, waarom hebben ze nergens koffie?V