Page 38 - Demo
P. 38
38 Kouwe DrukteStempelkaart van Els Harinckls is mijn roepnaam en ik woon in Haarlem.Hoe kom je bij de Poolster terechtLang geleden was ik lid van een club die besloot om van hun tijdschrift een speciale wintereditie uit te brengen. Er was geen oproep voor redactieversterking, toch heb ik me direct bij de redactie gemeld. In een van de vergaderingen voor die winteruitgave kwam De Poolster langs. Ook daar hoefde ik niet over na te denken, meteen lid geworden en lid gebleven. Misschien wel al dertig jaar. Reden van mijn enthousiasme: ik houd van winterbeleving. Verzamelaar vanOmdat ik niet van afstoffen houd, verzamel ik geen voorwerpen, wel herinneringen. Daarbij staan de natuurijstochten op nummer een. Natuurlijk is er een nadeel aan deze %u2018verzameling%u2019 en die ligt in de toekomst en heet ouderdom. Hoor ik daar Poolsterleden roepen: Medailles! Stempelkaarten! Helaas, die behoren niet tot mijn verzameling. TopstukkenDe tocht over het IJsselmeer, 1996. De inschrijving was gesloten, want maximaal aantal deelnemers bereikt. We lieten ons niet weerhouden, mengden ons in de file van schaatsers en staken op de schaats het IJsselmeer over, doorkruisten kistwerken en aan de overkant sprongen we over een honderden meters lange scheur die ons maande niet lang te dralen, hij werd zienderogen breder. We sprongen direct terug en haasten ons naar de oever waar we uren eerder waren opgestapt. Spannend, want wat als er midden op het meer ook zulke scheuren zouden (zijn) ontstaan?Een ander avontuur was een wilde tocht. Een van de schaatsvrienden had waterkaarten van Noord-Holland. Het werd een eigen tocht, op mooi ijs, op slecht ijs, op verschrikkelijk ijs. Als enige op het Amstelmeer, als een van de weinige op de sloten en kanalen waar weinig mensen woonden. Grijs, grauw weer met dwarrelende mini vlokjes. Kl%u00fbnen naar een volgend bevroren vaarwater. Wild, rauw, eindeloos. Achteraf geen idee waar we precies geschaatst hebben, het had ook ergens in het buitenland kunnen zijn.Wat vind je van De PoolsterMet het verenigingsleven doe ik niets. In al die jaren slechts twee keer op een najaars- of voorjaarsbijeenkomst geweest. Mijn geringe bezoeken komen deels omdat ik niet verzamel en jullie verzamelvuur ontbeer en deels omdat ik tijdens de bijeenkomsten vaak verhinderd ben. Nu ik in de redactie van Kouwe Drukte zit, vind ik het eigenlijk wel lekker een beetje anoniem te zijn en onzichtbaar te blijven. Kouwe DrukteEen prachtig blad, heldere taal, schitterende opmaak. De onderwerpen zijn ter zake doende, staan dicht bij de (schaats liefhebbende) mens en bevatten weinig blah blah. Een blad waar ik trots op ben, achter sta en graag aan meewerk. Sinds drie jaar behoor ik tot de redactie en geniet altijd van wat de leden toesturen voor publicatie. En de leden zijn gelukkig niet schuw, soms komen ze met twee regels voor een onderwerp en dan maken we er samen een leuk artikel van. Ja zeker, dit is een oproep voor de niet taalvaardige leden. Schaatshistorie.nlEen goudmijn voor ge%u00efnteresseerden, niet commercieel uitgebuit, democratisch open voor iedereen. Wanneer mensen mij iets vragen over schaatsen, schaatsverhalen of over schaatsgeschiedenis geef ik ze geen inhoudelijk antwoord maar verwijs naar Schaatshistorie.nl.Heb je nog een tipJa, schrijf de redactie met je suggestie voor verhalen en onderwerpen. Tip voor de vereniging? Laten we zo doorgaan, het is een geweldige groep mensen, bijeengehouden door hun passie voor schaatsen, voor de schaats en voor winters. Dat is de ziel, laten we die koesteren. E
